เพราะระยิบระยับจับตาท่ามกลางความมืด "ดาว" จึงถูกใช้เป็นคำเปรียบเรียกบุคคลที่โดดเด่น เห็นแววชัดในแวดวงต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นดาวตลก ดาวร้าย ดาวซัลโว ดาวมหาวิทยาลัย ไปจนถึง "ดาวสภา" อีกคำใหม่ที่นิยามกันว่า คือนักการเมืองที่พูดเก่ง พูดดี มีเนื้อหาสาระ ถึงขั้นมีการจัดอันดับผลโพลดาวสภาขวัญใจประชาชน จนเกิดแฮชแทกฮิตติดออนไลน์ เปรียบได้ก็คล้ายกับ "ดาวรุ่ง" อีกคำเรียกผู้ที่กำลังโดดเด่นเป็นที่จับตา กล่าวกันว่าคำๆนี้มีที่มาจาก ดาวศุกร์ที่นำทางส่องสว่างยามรุ่งเช้า
ดาวศุกร์เป็นดาวที่อยู่ใกล้โลก ขึ้นสูงจากขอบฟ้าไม่เยอะ ที่เรียกว่าดาวรุ่งเพราะขึ้นตอนรุ่งอรุณ บ้างเรียกว่า ดาวประกายพรึก
อีกคำที่ความหมายตรงกันข้าม นิยามจากดาว ก็คือ "ดาวร่วง" พจนานุกรมให้ความหมายว่าเป็นสำนวน หมายถึง ผู้เคยมีชื่อเสียงแล้วตกต่ำลง สันนิษฐานว่าอาจเกี่ยวข้องกับดาวตกที่ร่วงหล่นลงมาจากฟ้า
ดาวร่วงเป็นคำประสาน ให้ความหมายตรงข้ามกับดาวรุ่ง คือ จากที่เคยรุ่งเรืองก็ดิ่งดับลงมา หรือดับหายไป
นอกจากนี้ยังมีคำเรียกขานคนที่โดดเด่นเป็นดาวมานานว่า "ดาวค้างฟ้า" สันนิษฐานว่าอาจแผลงมาจากคำว่า "เดือนค้างฟ้า" ที่หมายถึงดวงจันทร์ที่มองเห็นได้ในเวลากลางวัน หรือ หมายถึงดาวเหนือที่สุกใสอยู่ใกล้ขั้วท้องฟ้า