วันที่ 15 ธ.ค.2565 นายสัตวแพทย์ภัทรพล มณีอ่อน หัวหน้ากลุ่มงานจัดการสุขภาพสัตว์ป่า กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช พร้อมคณะ นำตัวอย่างงาจากเหตุการณ์ช้างป่าเขาใหญ่ “พลายทองคำ” ต่อสู้กับ “พลายงาทอง” จนงาหักทั้งกิ่ง ให้สถาบันวิจัยแสงซินโครตรอนตรวจวิเคราะห์ด้วยเทคนิคแสงซินโครตรอน เมื่อวันที่ 15 ธ.ค.2565 ณ สถาบันวิจัยแสงซินโครตรอน
ผศ.ดร.ศุภกร รักใหม่ ผู้ช่วยผู้อำนวยการฝ่ายวิชาการ กล่าวว่า การตรวจวิเคราะห์งาช้างด้วยแสงซินโครตรอนครั้งนี้ เพื่อหาสัดส่วนธาตุองค์ประกอบ และหาสัดส่วนหมู่ฟังก์ชันทางเคมีของสารอินทรีย์ เพื่อบ่งชี้ความแตกต่างขององค์ประกอบกลุ่มสารชีวเคมีภายในงาช้าง รวมถึงหารูพรุนภายในงาช้างด้วยเทคนิคถ่ายภาพเอกซเรย์ 3 มิติ เพื่อตอบสมมติฐานว่า งาช้างป่าหักง่ายเพราะภาวะทุพโภชนาการหรือไม่ ซึ่งจะนำไปสู่การดูแลสุขภาพช้างป่าต่อไป
นอกจากนี้ นายสัตวแพทย์ภัทรพล ยังได้นำตัวอย่างดินโป่งจากโป่งเทียมบนอุทยานแห่งชาติเขาใหญ่ 9 จุด มาตรวจวิเคราะห์หาแร่ธาตุต่าง ๆ เพื่อเป็นข้อมูลประกอบการวิเคราะห์ภาวะทุพโภชนาการของช้างป่า โดยมีข้อสังเกตพบช้างป่าเขาใหญ่หักง่ายมากขึ้น ซึ่งกรณีของพลายทองคำที่งาหักทั้งกิ่งนั้น พบว่ามีงาหักตั้งแต่โคนงาและพบภาวะเหงือกร่นร่วมด้วย
อีกทั้งยังพบพฤติกรรมของช้างป่าที่ออกจากป่ามากินขยะ หรืออาหารในครัวของชาวบ้าน ซึ่งมักเป็นอาหารรสเค็ม เช่น บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป เกลือแกง และปลาร้า จึงตั้งข้อสังเกตว่า ช้างป่าอาจจะขาดแคลนแร่ธาตุบางชนิด การนำดินโป่งมาวิเคราะห์ด้วยแสงซินโครตรอนจะช่วยตอบคำถามได้ว่า แร่ธาตุในโป่งเทียมที่ทำขึ้นนั้นเหมาะสมกับสัตว์ป่าหรือไม่ คาดว่าจะทราบผลวิเคราะห์ภายใน 1 สัปดาห์
แหล่งดินโป่งนอกจากเป็นแหล่งอาหารเสริมให้ช้าง กระทิง วัวแดง แล้วยังเป็นห้องพยาบาลให้สัตว์หลายชนิดด้วย เพราะเกลือแร่หลายชนิดก็คือยารักษาโรคใช้ในการควบคุม ลดการติดเชื้อ ไล่แมลง
หากรู้องค์ประกอบของแร่ธาตุเหล่านี้ ในอนาคตการทำดินโป่ง ไม่เพียงเป็นแหล่งอาหารเสริมให้สัตว์เท่านั้น แต่ต่อไปจะเป็นห้องพยาบาลให้แก่สัตว์ป่า ซึ่งแหล่งดินโป่งที่ลดน้อยลงเป็นปัจจัยให้ช้างป่าออกนอกเขตอนุรักษ์ เกิดความขัดแย้งระหว่างคนกับช้างป่า เกิดการทำลายทรัพย์สินและชีวิตประชาชน ซึ่งพฤติกรรมการออกนอกพื้นที่ของช้างป่าแสดงถึงห้องครัวของเขาไม่อุดมสมบูรณ์
ข้อมูลจากสถาบันวิจัยแสงซินโครตรอนจะนำไปสู่การบริหารจัดการเพื่อผลักดันให้ช้างกลับเข้าป่า การแก้ไขปัญหาช้างป่า นำไปสู่การอนุรักษ์ความหลากหลายทางชีวภาพต่อไป