Lia Kim นักเต้นในเงามืดแห่งวงการเคป็อป

Logo Thai PBS
 Lia Kim นักเต้นในเงามืดแห่งวงการเคป็อป
หนึ่งในจุดเด่นที่สร้างความโด่งดังให้กับศิลปินเคป็อป คือท่าเต้นที่สร้างความตื่นตาแก่ผู้ชม แต่ครูสอนเต้นรำและนักออกแบบท่าเต้นเหล่านั้น กลับต้องทำงานภายใต้ร่มเงาของไอดอล แถมยังขาดโอกาสปกป้องผลงานเหมือนนักแต่งเพลงและผู้ประพันธ์เนื้อร้องอีกด้วย

เทคนิคการเต้นที่หาตัวจับยากของ ฮโยยอน สมาชิก Girls' Generation, มิน สาวนักเต้นจาก miss A และมินจี ยอดแดนเซอร์ของ 2NE1 3 สาวเท้าไฟจาก 3 ค่ายเพลงดัง คือผลจากการฝึกหัดโดย เลีย คิม ครูสอนเต้นรำและนักออกแบบท่าเต้นแถวหน้า ผู้ฝากฝีมือการสอนทักษะการเต้นให้ซูเปอร์สตาร์แดนโสมตั้งแต่สมัยที่พวกเขายังเป็นเพียงไอดอลฝึกหัด

ผลงานออกแบบท่าเต้นของ เลีย คิม ล้วนเป็นท่าเต้นที่ติดตาแฟนเพลงเคป็อปทั้งสิ้น ทั้งท่าเต้นของ I.O.I เกิร์ลกรุ๊ปน้องใหม่ และวงระดับตำนานอย่าง Wonder Girls, ผลงานของดีว่าหญิง อาทิ โบอา และซอนมี รวมถึงท่าเต้นแสนน่ารักในเพลงดังของ Twice เกิร์ลกรุ๊ปที่ร้อนแรงที่สุดในแดนโสมทั้งเพลง Like OOH-AHH และ TT

เลีย คิม เปิดใจว่า การทำหน้าที่ครูสอนเต้นรำให้ไอดอลเป็นเวลานานทำให้เธอสิ้นหวัง เพราะรู้สึกว่าทักษะทั้งหมดที่สร้างขึ้น ตกเป็นความดีความชอบของลูกศิษย์คนดัง โดยคนทั่วไปไม่รู้ว่าเธอต้องพยายามแค่ไหนกว่าจะสร้างทักษะเหล่านั้นขึ้นมา แม้จะเป็นงานที่มั่นคง แต่ไม่ต้องการแลกพรสวรรค์กับเงิน หรือเป็นเพียงคนปิดทองหลังพระอีกต่อไป เธอจึงลาออกจากการเป็นครูสอนเต้นรำให้ไอดอลแล้วหันมาทำอาชีพ choreographer หรือนักออกแบบท่าเต้น พร้อมกับเปิดโรงเรียนสอนเต้นรำของตนเองในชื่อ 1 Million Studio

โรงเรียนสอนเต้นรำของ เลีย คิม ประสบความสำเร็จอย่างมาก หนุ่มสาวที่ต้องการสานฝันการเป็นแดนเซอร์ต่างสนใจมาเรียนกับเธอ แต่ เลีย คิม จำกัดให้คลาสหนึ่งมีนักเรียนไม่เกิน 60 คน เพื่อคุณภาพการสอน ที่เน้นให้ผู้เรียนค้นพบสไตล์ของตนเอง ชื่อเสียงของ เลีย คิม ทำให้เธอได้รับเชิญไปเป็นผู้ฝึกสอนหลักของเวที Urban Dance Camp และ Fair Play Dance Camp และเป็นกรรมการในรายการ World of Dance เวอร์ชั่นเกาหลีใต้เมื่อปีที่แล้วอีกด้วย

สิ่งที่ เลีย คิม มองว่าเป็นอุปสรรคสำคัญของอาชีพนักออกแบบท่าเต้น คือความเหลื่อมล้ำด้านรายได้ ขณะที่นักแต่งเพลงและผู้ประพันธ์เนื้อร้องได้ค่าจ้างสูง แต่นักออกแบบท่าเต้นรำในเกาหลีใต้กลับมีค่าจ้างที่ถูกมากๆ รวมถึงข้อจำกัดในเกาหลีใต้ที่ท่าเต้นรำไม่สามารถจดลิขสิทธิ์ได้เหมือนโน้ตเพลงหรือเนื้อร้อง ทำให้ท่าเต้นถูกนำไปเลียนแบบกันได้ทุกเมื่อ

การจดลิขสิทธ์ท่าเต้นรำถือเป็นเรื่องที่มีความซับซ้อน เพราะนักออกแบบท่าเต้นส่วนใหญ่มักอยู่ในสถานะลูกจ้าง ดังนั้น ท่าเต้นที่พวกเขาสร้างสรรค์ จึงถือเป็นทรัพย์สินของนายจ้าง เช่นค่ายเพลง, ค่ายหนัง จนถึงผู้ผลิตละครเวที แต่นักออกแบบท่าเต้นชื่อดังในต่างประเทศ มักร้องขอการเป็นผู้ถือลิขสิทธิ์ร่วมในท่าเต้นที่ตนสร้างสรรค์ การปกป้องสิทธิ์แก่ผู้สร้างสรรค์ผลงานเช่นนี้ ช่วยให้ศิลปินเจ้าของผลงาน ผู้สร้างทั้งความเร้าใจและความสง่างามแก่วงการดนตรี มีกำลังใจสร้างสรรค์ผลงานชั้นยอดต่อไป

การออกแบบท่าเต้นของ เลีย คิม นั้น ถือเป็นองค์ประกอบสำคัญของการส่งให้เพลงของศิลปินประสบความสำเร็จ และเป็นที่นิยมจนไอดอลคนอื่นๆ นำท่าเต้นของเธอไปเต้นตามอีกด้วย

 

ข่าวที่เกี่ยวข้อง