ปัญหาการถูกโกงเงินของคนวงการหนัง

ในแวดวงที่มีเม็ดเงินสูงอย่างวงการหนัง ย่อมมีผู้เข้ามาแสดงหาผลประโยชน์อยู่บ่อยครั้ง อย่างกรณีล่าสุดที่เป็นกระแสสังคมตลอดสัปดาห์ที่ผ่านมา กับการโกงเงินค่าตัวนักแสดงและทีมงานจากหนึ่งในหุ้นส่วนหนัง เลิฟสุดจิ้น ฟินสุโค่ย เป็นอีกบทเรียนที่คนในวงการต้องตระหนักถึงปัญหาและหาทางแก้ไขร่วมกัน

การทวีตข้อความทวงเงินข้ามประเทศของนักร้องดังแดนปลาดิบ มาโกโตะ โคชินากะ ในภาพยนตร์เรื่องเลิฟสุดจิ้น ฟินสุโค่ย รวมถึงการออกมาตั้งโต๊ะแถลงของนักแสดง สวิช เพชรวิเศษศิริ และธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์ ผู้กำกับภาพยนตร์ หลังถูกหนึ่งในหุ้นส่วนของบริษัทผู้สร้างหนังหน้าใหม่เบี้ยวค่าตัวและโปรดักชั่นหลายล้านบาท กลายเป็นประเด็นร้อนที่ถูกวิพากษ์วิจารณ์ตลอดสัปดาห์นี้ ซึ่งต้นเหตุของปัญหามาจากการฟ้องร้องกันเองของหุ้นส่วนและรายได้หนังที่ต่ำกว่าคาด ทำให้อ้างว่าไม่สามารถจ่ายค่าตัวนักแสดงได้ แม้จะมีความน่าเชื่อถือเพราะเป็นการร่วมทุนกับบริษัทญี่ปุ่นก็ตาม

ปัญหาเรื่องค่าตัวนักแสดงและค่าจ้างการทำงานเป็นปัญหาที่หลีกเลี่ยงได้ยากในวงการภาพยนตร์ไทย เนื่องจากเป็นธุรกิจที่ผลตอบแทนสูง จึงมีคนบางกลุ่มคอยแสวงหาผลประโยชน์อยู่เสมอ ทำให้คนในวงการต้องตรวจสอบข้อมูลบริษัทผู้ว่าจ้างและสัญญาก่อนรับงานทุกครั้ง ขณะที่ต่างประเทศซึ่งมีอุตสาหกรรมภาพยนตร์ขนาดใหญ่ เช่น สหรัฐอเมริกาและอังกฤษ จะมีการรวมตัวของคนในแวดวงวิชาชีพภายใต้กลุ่มต่างๆ ทั้ง Producer Guild, Screen Actors Guild หรือ Writer Guild เพื่อช่วยดูแลผลประโยชน์ซึ่งกันและกัน แม้ประเทศไทยจะมีทั้งสมาคมผู้กำกับภาพยนตร์ รวมไปถึงสมาพันธ์สมาคมภาพยนตร์แห่งชาติ แต่ก็ไม่ได้มีหน้าที่ดูแลโดยตรง

ส่วนหนึ่งที่ทำให้คนในวงการหนังไทยยังไม่สามารถรวมตัวเป็นสมาคมเพื่อดูแลผลประโยชน์ให้กันได้ เป็นเพราะอุตสาหกรรมหนังไทยยังมีการผูกขาดอยู่กับนายทุนรายใหญ่เพียงไม่กี่รายเท่านั้น ซึ่งควบคุมเบ็ดเสร็จตั้งแต่ขั้นตอนการผลิตไปจนถึงการฉาย นอกจากนี้ยังรวมไปถึงข้อกฎหมายของไทยที่อาจไม่แข็งแรงนัก เมื่อเทียบกับต่างประเทศที่มีบทลงโทษชัดเจนหากมีการโกงเงินค่าตัวหรือค่าจ้างในการทำงาน การรวมพลังเพื่อช่วยกันกำหนดมาตรการดูแลและป้องกันปัญหาของคนในวงการหนัง จึงน่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดในช่วงเวลานี้