เรควีเอ็ม บทเพลงไว้อาลัยแด่ผู้จากไป

ในอดีตชาวตะวันตกมักไว้อาลัยการจากไปของบุคคลสำคัญด้วยการแต่งเพลงทางคริสตศาสนาที่เรียกว่า เรควีเอ็ม จนปัจจุบันดนตรีดังกล่าวก้าวผ่านความเชื่อทางศาสนา กลายเป็นที่นิยมสำหรับการไว้อาลัยการจากไปของบุคคลอันเป็นที่รักในหลายประเทศ

ความเยือกเย็นในเสียงร้องประสาน สง่างาม แต่แฝงไว้ซึ่งพลังทุกช่วงทำนองในบทเพลง เรควีเอ็ม ของ วูล์ฟกัง อมาเดอุส โมสาร์ต แสดงถึงความยิ่งใหญ่ของดนตรีที่ใช้ในพิธีมิสซาสำหรับส่งดวงวิญญาณของผู้เสียชีวิต ที่พัฒนาจากการแสดงเฉพาะในพิธีกรรมทางศาสนา กลายเป็นแนวเพลงที่นักประพันธ์นิยมแต่งเพื่อแสดงความผูกพันต่อผู้จากไป

เรควีเอ็ม เป็นการประพันธ์ดนตรีที่มีความยาวและท่วงทำนองที่หลากหลาย โดยเนื้อหาหลักของคำร้องจะนำมาจากบทสวดในคัมภีร์ไบเบิล แต่เดิมแต่งขึ้นเพื่อใช้ในพิธีไว้อาลัยเจ้านายชั้นสูงของยุโรป ทั้งเรควีเอ็มสำหรับสมเด็จพระราชินีคาโรไลน์ของอังกฤษ โดย จอร์จ เฟเดอริค แฮนเดล และเรควีเอ็มสำหรับพระเจ้าหลุยส์ที่ 16 แห่งฝรั่งเศส โดย ลุยจิ เชอรูบินี ซึ่งความยิ่งใหญ่ถึงขนาด เบโธเฟน ยอมรับว่าเหนือกว่าบทประพันธ์ของโมสาร์ตเสียอีก

ในยุคโรแมนติก คีตกวีมีอิสระในการประพันธ์ดนตรีเพื่อไว้อาลัยญาติใกล้ชิดที่จากไป ทั้งเรควีเอ็มของ กาเบรียล ฟูเร่ ที่แต่งขึ้นระหว่างการสูญเสียพ่อ และแม่ไปพร้อมๆ กัน และ A German Requiem ของ โยฮันเนส บรามห์ เมื่อความโศกเศร้าเพราะการจากไปของผู้เป็นแม่ นำมาซึ่งงานประพันธ์ที่มีความยาวที่สุดในชีวิตนักดนตรีของยอดคีตกวีเยอรมันผู้นี้

ในศตวรรษที่ 20 บทเพลงเรควีเอ็มถูกนำมารับใช้สังคมและการเมืองมากขึ้น อังกฤษที่ต้องเผชิญการสูญเสียจากสงครามโลกถึง 2 ครั้ง กลายเป็นที่มาของ The World Requiem โดย จอห์น โฟลด์ส และ War Requiem ของ เบนจามิน บริเทน เพื่อไว้อาลัยแก่ทหาร และพลเรือนระหว่างสงคราม รวมถึงบทเพลงไว้อาลัยแก่ผู้สละชีพเพื่อการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง ทั้ง Grande Messe des morts ของ เฮคเตอร์ แบร์ลิออซ ที่อุทิศให้กับผู้พลีชีพในการปฏิวัติฝรั่งเศส จนถึง The Raft of the Medusa ของ ฮันส์ เวอร์เนอร์ เฮนเซ่ เพื่ออุทิศให้กับ เช เกวาร่า นักต่อสู้เพื่อความเท่าเทียมในสังคม

ในเอเชียมีเรควีเอ็มซึ่งเป็นที่รู้จักอยู่ไม่น้อย ทั้ง Requiem Aeternam ของ ยูเหวินชัง คีตวกี0kdฮ่องกง เพื่อไว้อาลัยผู้ประสบภัยแผ่นดินไหวในมณฑลเสฉวนเมื่อปี 2008 และ 2-28 Requiem ของนักประพันธ์ไต้หวัน เคอะฝังหลง และ เฉ้าไถ่หลัน เพื่อรำลึกการสังหารหมู่ 228 ในไต้หวัน รวมถึงเพลงเรควีเอ็มแด่พระแม่แห่งการดนตรี ที่ สมเถา สุจริตกุล คีตกวีชาวไทย ประพันธ์เพื่อแสดงความอาลัยแด่สมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอ เจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ เพื่อสำนึกในพระกรุณาธิคุณที่ทรงมีต่อการอุปถัมภ์ดนตรีคลาสสิคในประเทศไทย