ชุมชนริมทางรถไฟโค้งยมราชที่อยู่กลางเมืองของกรุงเทพฯ เต็มไปด้วยพ่อค้าแม่ค้าที่ขายอาหารรถเข็น ต่างเดินทางมาจากภาคอีสาน เข้ามาอยู่ในกรุงเทพฯ และเช่าบ้านราคาถูกริมทางรถไฟเพื่อแลกกับโอกาสในการทำมาหากิน
นางพิณพิรา โกปาคัม อายุ 46 ปี แม่ค้าส้มตำจากกาฬสินธุ์ที่อาศัยอยู่ในชุมชนโค้งทางรถไฟ กล่าวกับทีมข่าวว่า ถึงบ้านที่เช่าอยู่ในราคา 1,200 บาท จะไม่ใหญ่เท่าบ้านที่ต่างจังหวัด แต่ก็ต้องอดทน ตอนนี้ขายได้กำไรวันละ 500-1,000 บาท แต่ส่วนมากกำไรจะอยู่หลักร้อย เนื่องด้วยค่าครองชีพสูงขึ้น ต้นทุนก็สูงมากขึ้นเช่นกัน
อยู่บ้าน (ต่างจังหวัด) ก็สุขสบายกว่า แต่ก็ไม่สามารถหาเงินมาเลี้ยงปากท้องได้
พอถามถึงเรื่องคิดจะย้ายกลับไปทำอาชีพที่ภูมิลำเนาหรือไม่ นางพิณพิรา ตอบกลับว่า อยู่บ้าน (ต่างจังหวัด) ก็สุขสบายกว่า แต่ก็ไม่สามารถหาเงินมาเลี้ยงปากท้องได้ ตนทำอาชีพนี้มามากกว่า 10 ปีแล้ว กำไรน้อยกำไรมากก็ยังพอที่จะส่งเงินกลับไปให้ทางบ้านได้อยู่
เช่นเดียวกับพี่เก๋ ปอยฝ้าย แม่ค้าส้มตำประตู 4 หลังโรงพยาบาลรามา ที่มีลูกค้าประจำเป็นพนักงานลูกจ้าง รปภ. และแม่บ้านที่ทำงานละแวกนั้น ก็ยังเลือกทำอาชีพนี้มากกว่าที่จะทำไร่ทำนาอยู่ที่ต่างจังหวัด แม้มีรายได้ต่อวันอยู่ที่ 1,000 บาท แต่ตนก็ต้องหาเลี้ยงครอบครัวอีก 4 ชีวิต ซึ่งถือเป็นงานที่ไม่ง่ายนัก
พ่อค้าแม่ค้าเหล่านี้ บางคนทิ้งที่ดินทำกินหลายสิบไร่ และเข้าเมืองมาอยู่ในห้องเช่าแออัดเล็ก ๆ ริมทางรถไฟกลางเมืองหลวง เพื่อขายอาหารราคาถูกให้กับคนเมืองผู้มีรายได้น้อย ถือเป็นผู้ที่ขับเคลื่อนสังคม ทำให้ผู้ใช้แรงงานที่มีรายได้น้อย สามารถอิ่มท้องได้ในราคาถูก (14 มิ.ย. 66)
