คำร้อง : ประมวล พร้อมพงษ์
ทำนอง : จาตุรนต์ เอมซ์บุตร
Music director & เรียบเรียง : นรเทพ มาแสง
ขับร้อง : ชนิสรา ศรีแสง (น้องนํ้าส้ม), อภิสมา อัครสวรกุล (น้องอิ๊ง) , ปัทมพร บุญญาพัฒนาพงศ์ (น้องเจมี่)
อยากจะบ้าตาย
อยากจะบ้าตาย
อยากจะตายตายตายล้างอายสักที
เพราะไม่เคยเจ็บใจอย่างนี้
มาก่อน
หลอกว่ารักเรา
หลอกให้เชื่อใจ
แต่ไปมีใครใครละหัวใจมันยอกย้อน
ทิ้งให้เราต้องนอนกอดหมอน
ก็แสนจะเดียวดาย
เจ็บกระดองใจ
โอ๊ย เจ็บกระดองใจ
หลอกกันทำไมหา
หลอกกันทำไม
ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งจะเคยเจอะคนอย่างนี้
มันคิดแล้วเจ็บใจ
อยู่มาตั้งนาน
ผ่านมาหลายปี
ก็ไม่เคยจะมีเสียทีให้ใคร
แล้วทำไมเจอะคนคนนี้
มันใจอ่อน
จะไปโทษใคร
ก็จะไปโทษใคร
ก็ประตูในใจไม่ยอมใส่กลอน
เขาก็เลยเข้ามาสั่งสอน
เลยซึ้งไปจนตาย
เจ็บกระดองใจ
โอ๊ย เจ็บกระดองใจ
หลอกกันทำไมหา
หลอกกันทำไม
ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งจะเคยเจอะคนอย่างนี้
มันคิดแล้วเจ็บใจ
โอ๊ย เจ็บกระดองใจ
โอ๊ย เจ็บกระดองใจ
หลอกกันทำไมหา
หลอกกันทำไม
ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งจะเคยเจอะคนอย่างนี้
มันคิดแล้วเจ็บใจ
เจ็บกระดองใจ
โอ๊ย เจ็บกระดองใจ
หลอกกันทำไมหา
หลอกกันทำไม
ตั้งแต่เกิดมาเพิ่งจะเคยเจอะคนอย่างนี้
มันคิดแล้วเจ็บใจ
ชมเต็มรายการ Song of Fame เพลงคู่สยาม ตอน แหวน ฐิติมา (ย้อนหลังได้ถึงวันที่ 12 เม.ย. 69) คลิกเลย >> https://www.thaipbs.or.th/program/SongOfFame/episo...
แท็กที่เกี่ยวข้อง:
Song of fame เพลงคู่สยาม
ขอมือเธอหน่อย
บังอรเอาแต่นอน
ก็เคยสัญญา
ยินยอม
รักเธอเสมอ
สิทธิ์ของเธอ
ความในใจ
คู่กรรม
กนกลายโบตั๋น
ขมิ้นกับปูน
น้ำเซาะทราย
เจ้าสาวที่กลัวฝน
ด้วยรักและผูกพัน
พลิกล็อค
ฝากเลี้ยง
ยิ่งสูงยิ่งหนาว
ชีวิตหนี้
เรือลําหนึ่ง
ยังได้อยู่
18 ฝน
รักคงยังไม่พอ
เรามีเรา
อาจจะเป็นคนนี้
ใครสัญญิงสัญญา
ฟ้ายังมีฝน
เจ็บกระดองใจ
ดึกแล้ว
ไกลเท่าเดิม
ตัวปลอม
ไว้ใจ
น.ส. หุ่นยนตร์
รู้สึกสบายดี
เอกเขนก
เที่ยวละไม
นิทานหิ่งห้อย
ไม่คิดถาม
Song of fame เพลงคู่สยาม
ขอมือเธอหน่อย
บังอรเอาแต่นอน
ก็เคยสัญญา
ยินยอม
รักเธอเสมอ
สิทธิ์ของเธอ
ความในใจ
คู่กรรม
กนกลายโบตั๋น
ขมิ้นกับปูน
น้ำเซาะทราย
เจ้าสาวที่กลัวฝน
ด้วยรักและผูกพัน
พลิกล็อค
ฝากเลี้ยง
ยิ่งสูงยิ่งหนาว
ชีวิตหนี้
เรือลําหนึ่ง
ยังได้อยู่
18 ฝน
รักคงยังไม่พอ
เรามีเรา
อาจจะเป็นคนนี้
ใครสัญญิงสัญญา
ฟ้ายังมีฝน
เจ็บกระดองใจ
ดึกแล้ว
ไกลเท่าเดิม
ตัวปลอม
ไว้ใจ
น.ส. หุ่นยนตร์
รู้สึกสบายดี
เอกเขนก
เที่ยวละไม
นิทานหิ่งห้อย
ไม่คิดถาม