เบาะแสสำคัญที่นักโบราณคดีค้นพบบนเกาะซูลาเวซีของอินโดนีเซียคือ เครื่องมือหินกระเทาะจำนวนมากที่ใช้สำหรับตัดแบ่งสัตว์ขนาดเล็กและแกะสลักหิน โดยจากการตรวจสอบเครื่องมือและฟันของสัตว์ที่พบโดยรอบด้วยกัมมันตรังสีพบว่า วัตถุบางชิ้นมีอายุมากถึง 1,480,000 ปี ทั้ง ๆ ที่เครื่องมือหินกระเทาะที่เคยถูกขุดพบบนเกาะซูลาเวซีก่อนหน้านี้ มีอายุเพียง 194,000 ปีเท่านั้น
สิ่งเหล่านี้กำลังจะบอกว่า ในภูมิภาคที่เรียกว่าวอลเลเซียหรือหมู่เกาะในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อาจมีมนุษย์อาศัยอยู่มานานถึง 1,500,000 ปีแล้ว หลังจากก่อนหน้านี้มีหลักฐานที่เชื่อกันว่า โฮโม อีเร็กตัสตั้งถิ่นฐานอยู่บนเกาะฟลอเรสของอินโดนีเซียและเกาะลูซอนของฟิลิปปินส์เมื่อประมาณ 1,020,000 ปีก่อน และไม่น่ามีความสามารถพอในการเดินทางทางทะเลในระยะไกลได้