วิถีคนบนดอย เชียงใหม่ - แม่ฮ่องสอน - ตาก
ชีวิตของคนบนภูเขาที่ดอยสามหมื่น ส่วนใหญ่จะเป็นถิ่นฐานของชาวลีซูและชาวจีนยูนนาน ซึ่งยังคงรักษาวิถีดั้งเดิมไว้อย่างเข้มแข็ง ไม่ว่าจะเป็นการดำรงชีวิตที่พึ่งพาธรรมชาติ การใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการถนอมอาหารรับฤดูหนาวสำหรับเส้นทางการเดินทางจะพบเห็น ศาลาริมทางตั้งอยู่เป็นระยะๆ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ว่าบริเวณนั้นๆเป็นหมู่บ้านของชนเผ่าลีซู
ชีวิตเรียบง่ายแต่เปี่ยมพลัง
วิถีชีวิตแบบเรียบง่ายและอบอุ่นที่ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมจีนอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะช่วงเช้าหากเดินผ่านในหมู่บ้าน จะเห็นภาพผู้สูงอายุและชาวบ้านนั่งรวมกลุ่มกันจิบชา สนทนา พูดคุยแลกเปลี่ยนสารทุกข์สุกดิบ ซึ่งถือเป็นวิถีที่สืบทอดกันมายาวนาน เป็นสัญลักษณ์ของความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นในชุมชน
บ้านซอแขระกาา ต.แม่วะหลวง และบ้านแม่ปอคี ต.ท่าสองยาง ชุมชนของชาวปกาเกอะญอที่ตั้งอยู่บนดอยที่ห่างไกลจากตัวอำเภอท่าสองยางเกือบ 70 กิโลเมตร ผู้คนที่นี่ยังยืนหยัดในวิถีแบบดั้งเดิม อาศัยธรรมชาติในการเพาะปลูก และพึ่งพาตนเองในทำเครื่องใช้และเครื่องนุ่งห่ม
อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก
บ้านซอแขระกา ชาวบ้านจะทอผ้าใช้เอง รวมถึงการทอให้กับคนในครอบครัว โดยไม่นิยมที่จะซื้อขาย เพราะส่วนใหญ่จะเป็นการทอที่ให้กับคนที่รักเท่านั้น
บ้านแม่ปอคี หมู่บ้านในหุบเขาที่งดงามด้วยน้ำตกหลายสาย มีป่าไม้สมบูรณ์ เพราะคนที่นี่รักษาป่าตามความเชื่อ โดยแบ่งให้มีป่าจิตวิญญาณ ป่าอนุรักษ์ ป่าสะดือ (ที่แขวนสะดือของทารกแรกเกิดชายหญิง) ป่าชุมชนและป่าช้าสำหรับฝังศพ ส่วนที่ทำกินจะมี "ไร่หมุนเวียน" จำนวน 5 แปลงใหญ่ ตามวิถีดั้งเดิมที่ทำสืบทอดกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ซึ่งเป็นของทุกครอบครัวในชุมชนใช้ร่วมกัน โดยจะไม่มีการบุกรุกเปิดพื้นที่ป่าใหม่ จะทำไร่หมุนเวียนเพียงปีละ 1 แปลง ส่วนแปลงที่เหลือจะปล่อยให้เป็นป่าเหล่า ซึ่งคือภูมิปัญญาในการใช้ที่ดินทำให้ผืนดินได้พัก สร้างแร่ธาตุอาหาร เมื่อกลับมาเพาะปลูกอีกครั้งจะทำให้พืชผลงอกงาม ได้ผลผลิตดี ที่สำคัญคือไม่ต้องใช้ปุ๋ยเคมีมาบำรุงดิน ในไร่หมุนเวียนจะมีพืชพรรณที่หลากหลาย มีทั้ง ข้าว พริก ฟักทอง ฟักเขียว บวบ ผักกาด เผือก มัน จนไปถึงพืชดอก เช่น ดาวเรือง หงอนไก่
ติดตามวิถีชีวิตของผู้คนบนดอยในรายการซีรีส์วิถีคน ตอน วิถีคนบนดอย วันเสาร์ที่ 3 มกราคม 2569 เวลา 14.05 - 15.00 น. ทางไทยพีบีเอส
แท็กที่เกี่ยวข้อง:
-ชีวิตของคนบนภูเขาที่ดอยสามหมื่น ส่วนใหญ่จะเป็นถิ่นฐานของชาวลีซูและชาวจีนยูนนาน ซึ่งยังคงรักษาวิถีดั้งเดิมไว้อย่างเข้มแข็ง ไม่ว่าจะเป็นการดำรงชีวิตที่พึ่งพาธรรมชาติ การใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่นในการถนอมอาหารรับฤดูหนาวสำหรับเส้นทางการเดินทางจะพบเห็น ศาลาริมทางตั้งอยู่เป็นระยะๆ ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ว่าบริเวณนั้นๆเป็นหมู่บ้านของชนเผ่าลีซู
ชีวิตเรียบง่ายแต่เปี่ยมพลัง
วิถีชีวิตแบบเรียบง่ายและอบอุ่นที่ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมจีนอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะช่วงเช้าหากเดินผ่านในหมู่บ้าน จะเห็นภาพผู้สูงอายุและชาวบ้านนั่งรวมกลุ่มกันจิบชา สนทนา พูดคุยแลกเปลี่ยนสารทุกข์สุกดิบ ซึ่งถือเป็นวิถีที่สืบทอดกันมายาวนาน เป็นสัญลักษณ์ของความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นในชุมชน
บ้านซอแขระกาา ต.แม่วะหลวง และบ้านแม่ปอคี ต.ท่าสองยาง ชุมชนของชาวปกาเกอะญอที่ตั้งอยู่บนดอยที่ห่างไกลจากตัวอำเภอท่าสองยางเกือบ 70 กิโลเมตร ผู้คนที่นี่ยังยืนหยัดในวิถีแบบดั้งเดิม อาศัยธรรมชาติในการเพาะปลูก และพึ่งพาตนเองในทำเครื่องใช้และเครื่องนุ่งห่ม
อำเภอท่าสองยาง จังหวัดตาก
บ้านซอแขระกา ชาวบ้านจะทอผ้าใช้เอง รวมถึงการทอให้กับคนในครอบครัว โดยไม่นิยมที่จะซื้อขาย เพราะส่วนใหญ่จะเป็นการทอที่ให้กับคนที่รักเท่านั้น
บ้านแม่ปอคี หมู่บ้านในหุบเขาที่งดงามด้วยน้ำตกหลายสาย มีป่าไม้สมบูรณ์ เพราะคนที่นี่รักษาป่าตามความเชื่อ โดยแบ่งให้มีป่าจิตวิญญาณ ป่าอนุรักษ์ ป่าสะดือ (ที่แขวนสะดือของทารกแรกเกิดชายหญิง) ป่าชุมชนและป่าช้าสำหรับฝังศพ ส่วนที่ทำกินจะมี "ไร่หมุนเวียน" จำนวน 5 แปลงใหญ่ ตามวิถีดั้งเดิมที่ทำสืบทอดกันมาตั้งแต่บรรพบุรุษ ซึ่งเป็นของทุกครอบครัวในชุมชนใช้ร่วมกัน โดยจะไม่มีการบุกรุกเปิดพื้นที่ป่าใหม่ จะทำไร่หมุนเวียนเพียงปีละ 1 แปลง ส่วนแปลงที่เหลือจะปล่อยให้เป็นป่าเหล่า ซึ่งคือภูมิปัญญาในการใช้ที่ดินทำให้ผืนดินได้พัก สร้างแร่ธาตุอาหาร เมื่อกลับมาเพาะปลูกอีกครั้งจะทำให้พืชผลงอกงาม ได้ผลผลิตดี ที่สำคัญคือไม่ต้องใช้ปุ๋ยเคมีมาบำรุงดิน ในไร่หมุนเวียนจะมีพืชพรรณที่หลากหลาย มีทั้ง ข้าว พริก ฟักทอง ฟักเขียว บวบ ผักกาด เผือก มัน จนไปถึงพืชดอก เช่น ดาวเรือง หงอนไก่
ติดตามวิถีชีวิตของผู้คนบนดอยในรายการซีรีส์วิถีคน ตอน วิถีคนบนดอย วันเสาร์ที่ 3 มกราคม 2569 เวลา 14.05 - 15.00 น. ทางไทยพีบีเอส
แท็กที่เกี่ยวข้อง:
-
